Zbyszku ! Gratuluję pięknego trofeum – tak witałem się kilka dni temu na Walnym Zebraniu Koła ze Zbysiem Golińskim. Z największym żalem powinienem napisać – Śp. Zbigniewem Golińskim. Trudno w to uwierzyć, nie sposób zrozumieć „boskiej kolejności” a jednak to prawda. 03 maja 2017 r. odszedł od nas do Krainy Wiecznych Łowów śp. Zbyszek, z którym od listopada 1984 roku polowaliśmy wspólnie na cielczańskich łowiskach. Ostatnim Twoim trofeum był jeleń byk. Długo wyczekiwany, poszukiwany przez lata, by w końcu pokazać komorę. Nie mogłeś zdecydować się na strzał. Byk był piękny. Ważył dobrze ponad 150 kg i wydawał się być w zaawansowanym wieku. Wieniec godny króla jarocińskiej puszczy i Twojego pierwszego trofeum. Pociągnąłeś za spust. Byk odwrócił się, zgiął kolana, położył się i zasnął na wieki. Nie wiemy co czułeś, było to Narodowe Święto Niepodległości (11 XI) ale też i Twoje Hubertowskie Święto. Twój triumf, choć wiem, że polując miewałeś mieszane uczucia. W styczniu tego roku, na ognisku przy pokocie mówiłeś mi dlaczego nie strzelasz do saren. Opowiadanie Twoje, głęboko skrywane było wzruszające i uzasadniało Twoją wstrzemięźliwość łowiecką. Byłeś WIELKI. Byłeś nie tylko Wielki, ale i koleżeński a przede wszystkim bezinteresownie pomocny przy budowie kwatery i rozprowadzaniu kilometrów przewodów elektrycznych i instalacji urządzeń w kwaterze. Twoja obecność na polowaniach zbiorowych radowała wszystkich, gdy z przepastnej kieszeni wyciągałeś cukierki częstując sąsiadów. Pewnie i częstowałeś św. Huberta, gdyż darzył Ci na polowaniach koronując Królem wielu polowań. Cóż ! Za wcześnie. Smutek i żal pozostanie. Niech Ci ziemia będzie lekką a Kwieciste Łąki Pana darzą dalszymi przeżyciami łowieckimi.

Żegnają Cię koledzy i przyjaciele z Twojego Koła.

Darz Bór Zbyszku

VN:F [1.9.3_1094]

VN:F [1.9.3_1094]