Święty Hubercie, Panie Boże – DLACZEGO ? To był nasz najlepszy kompan, towarzysz łowów, gospodarz łowiska, członek Zarządu, Łowczy. DLACZEGO ?
Za 1 miesiąc i 10 dni obchodzilibyśmy Jego 60-te urodziny. On sam cieszył się na ten dzień. Najbliższym przyjaciołom zdradzał swoje marzenia i plany. Chciał przejść na emeryturę, zająć się ukochanymi wnukami, pokazywać im zwierzynę, uczyć poszanowania przyrody. Snuł plany pomocy swoim dzieciom w rozwijaniu biznesu. A nade wszystko zamierzał jeszcze bardziej poświęcić się swojemu ulubionemu hobby – łowiectwu.
Do PZŁ i naszego Koła wstąpił w 1987 roku zapewne zainspirowany działalnością swojego Ojca Zenona i młodszego Brata – Krzysztofa w obwodzie łowieckim Gizałki. Stanowili razem zespół, na którym nasze Koło przywracało świetność tego obwodu. Z czasem został powołany na stanowisko Gospodarza Obwodu a od 2010 roku wybrany na Członka Zarządu, podjął się pełnienia funkcji Podłowczego. W pracy był niezwykle wymagający i dokładny. Miał wyraźną wizję łowiska i konsekwentnie realizował swoje plany. Dzięki Jego pracy obwód stawał się coraz bardziej atrakcyjnym łowiskiem, często odwiedzanym przez kolegów nawet z najdalszych stron. Podjął się reintrodukcji bażanta i kuropatw. Zamierzał zająć się zającami. Doprowadził do niespotykanych wcześniej stanów zwierzyny grubej a nade wszystko dbał o budowę urządzeń łowieckich. Dzięki Jego pomysłom i pracy nasza kwatera stała się przytulnym miejscem odpoczynku dla wszystkich myśliwych.
Zaangażowanie Mariana zostało docenione przez władze Związku. Odznaczony został Medalem za Zasługi w Rozwoju Wielkopolskiego Łowiectwa, Medalem za Zasługi w Rozwoju Kaliskiego Łowiectwa, Brązowym i Srebrnym Medalem Zasługi Łowieckiej. Odszedł tuż po celnym strzale do dzika na naszym polowaniu wigilijnym 17 grudnia 2016 w Cielczy. Upadł wręczając mu ostatni kęs. Zapewne mówił jak to często bywało : POMALU, POMALU ….